Nużyca to choroba znana właścicielom psów, choć dolegliwość ta może występować u wielu różnych zwierząt. Pojawia się na przykład u kotów, kóz czy owiec. W przypadku zdiagnozowania nużycy u psa właściciel powinien podjąć odpowiednie kroki w celu zadbania o zdrowie swojego pupila. Warto również zdobyć na temat tej choroby jak najwięcej wiedzy. Dobrze jest dowiedzieć się nieco o czynnikach które ją wywołują, sposobach diagnozowania i leczenia oraz o zagrożeniach, jakie z niej wynikają. Nużyca u psów Za wywoływanie nużycy u psów odpowiada pasożyt – nużeniec psi. Ze względu na mikroskopijne rozmiary, praktycznie nie da się go dostrzec gołym okiem. Jeden pasożyt nie stanowi co prawda wielkiego zagrożenia dla psa, ale jeśli rozmnoży się on zbyt mocno, to może zaatakować skórę zwierzęcia. Na wdanie się zakażenia narażone są szczenięta, nawet w pierwszych dniach swojego życia. Nużeniec może znajdować się w ciele matki i przechodzić na szczeniaki w czasie karmienia czy wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych. Pasożyty zaczynają rozmnażać się w szybkim tempie w momentach szczególnego osłabienia odporności organizmu. Dzieje się tak po przebytej chorobie lub podczas terapii antybiotykami. Istnieją cztery postaci, w których może występować nużyca: ogniskowa, palcowa, uogólniona młodzieńcza oraz nużyca wieku dorosłego. Ogniskowa postać nużycy jest tą, która występuje najczęściej. Zwykle pojawia się ona u psów w pierwszym roku życia. Przebiega dość dynamicznie i trwa około miesiąc, choć nie jest to norma; czasami może trwać znacznie dłużej. Zwykle znika bez śladu i nie pozostawia po sobie żadnych wyraźnych powikłań, choć w niektórych przypadkach przekształca się w inną postać nużycy. Oprócz młodego wieku czynnikami wpływającymi na występowanie choroby jest między innymi zła dieta oraz osłabienie organizmu. Mimo wszystko nawet bardzo zadbane i czyste psy mogą na nią zachorować. Nużyca u psa – objawy Skóra u psa zaatakowanego przez nużycę zaczyna się łuszczyć. Pojawiają się też czerwone rumienie oraz krosty ropne, a sierść w danym miejscu zaczyna się przerzedzać. Mówiąc ogólnie, objawy są bardzo dobrze widoczne i trudno jest ich nie zauważyć. Nużyca u psa – leczenie W leczeniu nużycy u psa walczy się zarówno z objawami choroby, jak i jej przyczynami. Najpierw należy zlikwidować pasożyta atakującego organizm. Następnie stopniowo usuwa się wszystkie zmiany skórne, jakie pojawiły się w wyniku choroby. Bardzo ważne jest późniejsze stosowanie leków wzmacniających odporność organizmu. Do zlikwidowania pasożyta stosowane są odpowiednie antybiotyki. Z drugiej strony, terapia antybiotykami osłabia odporność organizmu, co jest jedną z przyczyn nasilania się choroby. Z tego powodu stosuje się jednocześnie specjalne leki osłonowe, które chronią organizm w tym okresie. Oprócz leków wewnętrznych, stosowane są różnego rodzaju maści i szampony, które wzmacniają skórę. Nużyca młodzieńcza Nużyca młodzieńcza dotyka głównie psy w ciągu pierwszych dwunastu miesięcy życia. Najczęściej mija sama, ale jednocześnie nie można jej lekceważyć – zaniedbanie pewnych objaw może bowiem narazić psa na groźne powikłania. Groźne dla psów z młodzieńczą łuszczycą są nie tylko objawy samej choroby, ale również późniejsze zakażenia bakteryjne czy powiększone węzły chłonne. Istnieje kilka ras które są szczególnie mocno narażone na tę chorobę. Należą do nich między innymi buldogi, boksery, dobermany, mopsy i jamniki. Uogólniona nużyca u psów dorosłych Przebiega podobnie jak nużyca młodzieńcza, dotyczy jednak psów powyżej jednego roku życia. Istnieje wiele czynników które wpływają na jej wywoływanie, w związku z czym może pojawić się u właściwie każdego osobnika. Najczęściej jest to osłabiona odporność i zmęczenie organizmu. Postać palcowa nużycy Leczenie trzech pierwszych postaci nużycy przebiega w gruncie rzeczy tak samo. Nieco inaczej wygląda to w przypadku postaci palcowej nużycy, która jest bardziej wymagająca i trudniejsza do zwalczenia. Najbardziej są na nią narażone wielkie psy, takie jak bernardyny. W przypadku tej postaci zmiany pojawiają się na palcach lub pomiędzy nimi. Mają postać wysypki i krost; niekiedy nawet otwartych, niewielkich ran. Diagnostyka zmian chorobowych Aby postawić pełną diagnozę, lekarz pobiera najpierw próbki zeskrobiny ze skóry dotkniętej zmianami. Jedynie dzięki temu można stwierdzić nużycę – chorobę tę można łatwo pomylić z wieloma innymi dolegliwościami skórnymi. Odpowiedni dla danego przypadku sposób leczenia nużycy może wskazać jedynie lekarz po wcześniejszym przeprowadzeniu dokładnych badań diagnostycznych. Nie można podjąć decyzji o leczeniu bez rozpoznania choroby i uzyskania na jej temat niezbędnych informacji. Nie zaleca się stosowania żadnych domowych metod w leczeniu nużycy. Może to jedynie doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia zwierzęcia oraz groźnych powikłań. W przypadku tej choroby niezbędne jest odbudowanie układu immunologicznego w organizmie psa. Jedynie dzięki odpowiedniemu leczeniu wewnętrznemu można pozbyć się wszystkich zmian skórnych i całkowicie wyeliminować chorobę. BIOFAKTOR Dermocan – środek z witaminami hamuje rozwój chorób skórnych u psa. Zobacz : Środek hamujący rozwój stanów zapalnych skóry. Najniższą cenę wyszuka:

Domowe sposoby na zapalenie ucha Budowa ucha u psa różni się od budowy ucha człowieka – w związku z tym wymaga innej pielęgnacji. Aby zapobiegać zapaleniu ucha u Twojego psa, staraj się, by jego uszy były starannie osuszone po kąpielach w zbiornikach wodnych, a także po każdej kąpieli pielęgnacyjnej.

Nużeniec psi to problem, który dotyczy każdego psa. Nie u wszystkich psów nużyca aktywizuje się. Co prowadzi do nużycy miejscowej bądź ogólnej? Spis treści - kliknij strzałkę Nużeniec psi – czym jest Nużeniec psi to pajęczak z rzędu roztoczy (Demodex canis), który żyje na skórze każdego psa bez względu na stan zdrowia, warunki, w jakich żyje pies czy wiek czworonoga. Nużycą (demodekoza) zaraża się każde szczenię poprzez czynności pielęgnacyjne matki czy w chwili karmienia młodych. Nużeniec psi zwyczajnie transferuje się z suki na miot, a dzieje się to już w pierwszych dniach ich życia. U zdrowych psów pasożyt nie daje żadnych objawów, jednak nużyca aktywizuje się, gdy pies zaczyna chorować i spada jego odporność. Spadek odporności to okazja do intensywnego namnażania się tego pajęczaka na skórze psa i pojawienia się szeregu różnorodnych objawów klinicznych. Nużeniec psi – czym się żywi? Nużeniec psi żywi się naskórkiem i łojem, a więc jego głównym siedliskiem są mieszki włosowe, rogowaciejąca warstwa naskórka i gruczoły produkujące łój. Nużyca u psa – objawy Jak wygląda nużyca u psa? Nużyca u psa może mieć charakter miejscowy lub przybrać postać ogólną. Nużyca u szczeniąt i młodszych psów objawia się:zarumienieniem skóryłuszczeniem się naskórka (potencjalna łuszczyca lub grzybica u psa)ubytkiem sierści wokół oczu, pyska, uszu, tułowia i na łapachNużyca w tej formie może zaniknąć samoistnie (po zakończeniu okresu wzrostu), pies się nie drapie, więc nie dochodzi do wtórnego zakażenia. Zdarza się jednak, że dochodzi do postępu choroby i nużyca u psa zmienia się w postać uogólniona nużycy u psa daje kolejne objawy, jakimi są rozszerzające, zaogniające się zmiany na skórze, dochodzi do infekcji powstałych w wyniku mechanicznego uszkadzania skóry i powiększają się węzły chłonne. U psów ras olbrzymich nużyca poza postacią uogólnioną zajmuje również przestrzenie międzypalcowe – pododemodekoza. Taka forma nużycy u psa nazywana jest właśnie nużyca palcową prowadzącą do kulawizny. Jest ona najbardziej bolesna dla zwierzęcia i odznacza się opornością w leczeniu. Spektrum objawów nużycy poszerza się o:silny świądbólrumieńpojawiają się zmiany ropne i krwiste, grudkiskóra zaczyna ciemniećmogą pojawić się krosty, strupy i zaskórniki u psaPies z powodu nasilających się objawów staje się apatyczny, nie chce jeść, jego skóra zaczyna mdło pachnieć, zwierzę gorączkuje, zaburzona zostaje gospodarka elektrolitowa, dochodzi do odwodnienia i intensyfikuje się łojotok. Nużyca u psa – diagnoza Rozpoznanie nużycy u psa nie jest procesem skomplikowanym, lecz wymaga znajomości typowych zmian skórnych mogących sugerować nużycę, a nie np. atopię. Lekarz dermatolog pobiera tkankę do badania, wybierając miejsce na ciele psa, w którym graniczą ze sobą tkanki zdrowe z chorobowo zmienionymi. Pobrana głęboka zeskrobina jest poddawana oględzinom pod mikroskopem w celu zlokalizowania któregokolwiek ze stadiów rozwojowych nużeńca – jaja, larwy, poczwarki/nimfy, osobniki dorosłe. Ich wykrycie skutkuje postawieniem diagnozy, jaką jest nużyca u psa. Lekarz może również zlecić biopsję zmienionej skóry. Nużyca u psa – leczenie Leczenie nużycy u psa związane jest z rozległością zmian na ciele zwierzęcia. Do wyleczenia zmian miejscowych lekarz zaleca preparaty roztoczobójcze, a leczenie trwa tu od miesiąca do dwóch. Terapię stosuje się do momentu, w którym po pobraniu materiału do badania nie wykrywa się żadnych pasożytów. Jeśli tkanka skóry została zainfekowana i pojawiły się infekcje wtórne bakteryjne lub grzybicze, wtedy do recepty na nużyce u psa dopisuje się leki przeciwgrzybicze lub przypadku nużycy uogólnionej leczyć trzeba nie tylko zmiany skórne, ale i zdiagnozować główną przyczynę, po której nużeniec psi się uaktywnił. Leki stosowane w leczeniu nużycy u psa to tabletki doustne, maści, kąpiele lecznicze i zastrzyki. Leczenie trwa dłużej, ale podobnie jak w postaci miejscowej nużycy wykonuje się badania kontrolne co 2-4 tygodnie, a terapię kończy się wraz z całkowitym usunięciem pasożyta. Nieleczona demodekoza i liczne wtórne zakażenia mogą doprowadzić do kłębuszkowego zapalenia nerek oraz śmiertelnej posocznicy. Nużyca u psa – zakażenie człowieka Nużeniec u psa nie jest niebezpieczny dla opiekunów zwierzęcia. Człowiek nie może się nim zarazić od psa ani pies od innego psa (poza przypadkiem przeniesienia nużeńca przez matkę na szczenięta). Nużeniec psi nie pozostaje przy życiu zbyt długo poza organizmem żywiciela, jego śmierć następuje w ciągu godziny. Nużyca u psa – podatne rasy psów Nużycą może zarazić się każdy pies, lecz są rasy szczególnie na nią narażone. Wśród nich wymienić należy:american staffordshire terrierbernardynbokserbuldog angielskibuldog francuskibulterierdalmatyńczykdobermanjamnikmopsshar peiNużyca u psa może ujawnić się w przebiegu innych chorób, na które leczone jest zwierzę: alergii (pokarmowych), chorób wirusowych i metabolicznych (cukrzyca) oraz autoimmunologicznych (AZS). Do czynników ryzyka zalicza się również długotrwały stres, zarobaczenie, niewłaściwe warunki życia psa, zaburzenia hormonalne, dieta, cieczka, laktacja czy leczenie onkologiczne. Niestety psy nie nabierają odporności na nużycę, jednak działania profilaktyczne mogą skutecznie jej J. Król, J. Cierpisz, Nużyca psów – klinika i terapia, „Medycyna Weterynaryjna” 50 (2) 1994, ( Przeczytaj inne poradniki o zdrowiu psów i kotów

Nużyca to choroba skóry, która nie tylko wygląda strasznie – jest także trudna do prawidłowego zdiagnozowania i wyleczenia. Jak wygląda nużyca u psa i co ją wywołuje? Nużyca u psa – przyczyny Na skórze psa, tak jak i na ludzkiej, żyje wiele mikroorganizmów, których obecność nie wywołuje żadnych objawów. Jednym z nich są nużeńce (Demodex) – podłużne pajęczaki z rodziny roztoczy, które bytują głównie w torebkach włosowych i gruczołach łojowych. Demodex canis, czyli nużeniec psi, żyje na skórze niemal każdego domowego czworonoga. U zdrowych zwierząt nie powoduje żadnych dolegliwości. Nużyca u psa to choroba polegająca na nadmiernym namnożeniu się nużeńców na skórze psa. Dochodzi do tego zazwyczaj wtedy, gdy organizm czworonoga jest osłabiony, a jego układ odpornościowy nie działa efektywnie. Nużyca jest więc problemem dotykającym najczęściej zaniedbane, niedożywione lub poważnie chore psy. Zauważono również, że występuje częściej u niektórych ras psów, takich jak dalmatyńczyk, bulterier, doberman, west, bokser czy buldog angielski. Ta pasożytnicza choroba może mieć bardzo ciężki przebieg, a nawet stanowić zagrożenie dla życia u psa – objawy Objawy nużycy mogą być różne – są zależne od wieku psa i postaci tej choroby. Postać miejscowa Dotyczy zazwyczaj psów młodych, poniżej 6. miesiąca życia. Jej objawy to zaczerwienienia i zgrubienia skóry, a także wyłysienia w okolicy oczu, pyska, na głowie, uszach, tułowiu lub przednich łapach. Obejmuje zazwyczaj 5-6 asymetrycznie rozmieszczonych na ciele psa obszarów o średnicy około 5 cm. Powstałe zmiany wokół oczu często przypominają okulary. Zmienionej skórze nie towarzyszy świąd, o ile nie dojdzie do wtórnego zakażenia bakteryjnego. W 90% przypadków choroba sama ustępuje w ciągu 6-8 tygodni. Pozostałe 10% przeradza się w postać uogólnioną. Postać uogólniona Występuje u psów w każdym wieku, jednak najczęściej dotyka kilkunastomiesięczne psy, których układ odpornościowy przechodzi pewne zmiany związane z dojrzewaniem płciowym. U psów starszych ta postać nużycy jest wywołana osłabieniem układu immunologicznego, które towarzyszy innej, poważnej chorobie (takiej jak nowotwór, niedoczynność tarczycy czy choroby zakaźne). Postać uogólniona przybiera formę licznych, małych zmian skórnych lub obejmuje większy obszar, na przykład głowę zwierzęcia. W skrajnych przypadkach może objąć całe ciało psa. Chorobie tej towarzyszyć mogą stan zapalny, wysięk, przebarwienia skóry i strupy. Nieleczona nużyca u psa może skutkować spadkiem masy ciała, zapaleniem nerek, powiększeniem węzłów chłonnych, a nawet posocznicą. Postać palcowa Obejmuje przestrzenie międzypalcowe. Może wchodzić w skład postaci uogólnionej lub występować samodzielnie. Jest trudna do leczenia i ma zazwyczaj ciężki przebieg. Obejmuje rumień w okolicach palców, złuszczanie naskórka na łapach, swędzenie, bolesność, a także ropne zmiany na skórze. Może doprowadzić nawet do martwicy u psa – diagnoza i leczenie W celu zdiagnozowania nużycy u psów należy wykonać głęboką zeskrobinę skórną z kilku miejsc. Skórę pokrytą bliznami, owrzodzeniami czy przetokami trudno jednak zbadać w ten sposób. W takim przypadku można wykonać biopsję skóry lub badanie mikroskopowe ropnej wydzieliny. Leczenie nużycy u psów obejmuje przede wszystkim stosowanie środków roztoczobójczych, zarówno w postaci szamponów i kropli, jak i środków doustnych. W przypadku wtórnych zakażeń drożdżakami lub bakteriami stosuje się odpowiednio środki grzybobójcze lub antybiotyki. W przypadku nużycy u psów starszych, spowodowanej spadkiem odporności, konieczne jest ustalenie przyczyny osłabienia układu immunologicznego i podjęcie odpowiedniego leczenia. Pomocne okazują się także preparaty witaminowe i kwasy tłuszczowe omega-3, które zwiększają odporność i poprawiają stan skóry zwierzęcia. Podczas leczenia należy regularnie kontrolować skuteczność terapii. Zeskrobiny powinny być wykonywane co 2-4 tygodnie. Leczenie należy kontynuować do momentu 2-3 ujemnych zeskrobin, wykonywanych w odstępie 2 tygodni i po miesiącu. Wyleczony psiak szybko porasta nową sierścią i odzyskuje dawny wygląd. Jednak jednorazowe przechorowanie nużycy nie gwarantuje, że zwierzak nie zachoruje na nią ponownie!Podziel się tym artykułem:Aleksandra ProchockaSpecjalista do spraw żywienia psów, zoopsycholog, wolontariusz w Schronisku na Paluchu. Absolwentka studiów magisterskich na Wydziale Nauk o Zwierzętach, SGGW.

Spis treści1 Nużeniec u psa2 Rodzaje nużycy3 Nużyca ogniskowa4 Nużyca palcowa5 Nużyca uogólniona młodzieńcza6 Nużyca uogólniona psa dorosłego7 Nużyca u psów – diagnoza8 Nużyca u psów – leczenie9 Najczęściej zadawane pytaniaNużyca to choroba wywoływana przez pasożyta bytującego w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych. Demodex Canis (nużeniec psi) zazwyczaj atakuje psy w wieku szczenięcym, choć zdarzają się również przypadki zachorowań u dorosłych u psa Nużeniec psi (Demodex Canis)Demodex Canis to mikroskopijny pasożyt (0,25-0,30mm), którego nie sposób dostrzec gołym okiem. Przyjmuje się, że u każdego czworonoga bytują te pasożyty, jednakże tylko w niektórych przypadkach uaktywniają się. Rozwój pasożytów następuje w momencie spadku odporności. Szczególnie często nużeniec atakuje niesterylizowane suki podczas cieczki, psy chore i nużycyMedycyna weterynaryjna klasyfikuje cztery rodzaje nużycy: ogniskową, palcową, uogólnioną – młodzieńczą oraz uogólnioną – wieku ogniskowaNużyca ogniskowa występuje głównie u psów w wieku szczenięcym (do 1 roku). Choroba bardzo szybko postępuje. Zwykle trwa około 1-2 miesiące. W około 10% przypadków przeradza się w postać nużycy ogniskowej: łysienie (ogniska), rumień, nadmierne łuszczenie się skóry, nadmierna skórne obejmują następujące obszary: pysk, oczy, wargi, głowę, tułów, przednie łapy, palcowaPostać palcowa nużycy zwykle występuje u ras olbrzymich. Ta przewlekła choroba atakuje obszar pomiędzy palcami czworonoga. Ze względu na lokalizację zmian, leczenie tego rodzaju nużycy jest niezwykle nużycy palcowej: zmiany ropne na skórze, świąd, ból i rumień w okolicach uogólniona młodzieńczaPostać uogólniona u psów młodych zwykle bierze swój początek od pojedyńczych zmian miejscowych (ogniskowych). Dotyczy czworonogów w wieku od 3 do 18 miesięcy. W około 50% przypadków dochodzi do samoistnej nużycy uogólnionej młodzieńczej: wyłysienia o różnej wielkości, rumień, nadmierne łuszczenie się skóry, świąd, powiększone węzły chłonne, ropne zakażenie skóry, stan zapalny mieszków włosowych, uogólniona psa dorosłegoNużyca uogólniona psa dorosłego dotyczy czworonogów w wieku powyżej 18 miesiąca. Zmiany skórne obejmować mogą całe ciało. Zaniechanie leczenia może skutkować nawet śmiercią z nużycy uogólnionej psa dorosłego: nadmierne łuszczenie się skóry, świąd, powiększone węzły chłonne, zaburzenia pracy gruczołów łojowych, nieprzyjemny zapach skóry, zmiany ropne, krosty, stan zapalny mieszków włosowych, wyłysienia o różnej u psów – diagnozaZe względu na podobny obraz kliniczny wielu różnych chorób skóry, niezwykle ważne jest postawienie trafnej diagnozy. W tym celu, lekarz decyduje o przeprowadzeniu badań, które pozwolą rozpoznać chorobę. Powszechnie stosuje się:badania makroskopowe parazytologiczne zeskrobiny skórybadania laboratoryjne krwi, moczu oraz kałubadanie histopatologiczne wycinka skórybadanie mikologiczne zeskrobin skórybadanie bakteriologiczne zeskrobin skórybadanie sierści przy pomocy lampy Woodabadanie cytologiczne skórybadanie alergiczne (test alergiczny)badanie immunopatologiczne skóryNużyca u psów – leczenieLeczenie nużycy polega nie tylko na wyeliminowaniu roztoczy z organizmu czworonoga, ale także pozbyciu się chorób i dolegliwości wynikających z obecności nużeńca. Co więcej, wiele schorzeń towarzyszących tej chorobie wyklucza stosowanie niektórych preparatów przeciwko nużycy, sprawiając, że leczenie jest jeszcze najmniej problematyczna jest nużyca miejscowa diagnozowana u psów młodych. W większości przypadków, rozwijający się układ immunologiczny potrafi stoczyć zwycięską walkę z pasożytami. Tylko w 10% przypadków nużyca miejscowa przeradza się w nużycę uogólnioną. Nie oznacza to jednak, że nie powinniśmy interweniować. Wizyta u lekarza weterynarii jest przypadku nużycy uogólnionej (palcowej, u psów młodych, u psów dorosłych) leczenie jest o wiele bardziej skomplikowane, a sama forma jest zależna od wyników zadawane pytaniaCzy nużyca u psa jest zaraźliwa?Tak, do zarażenia nużeńcem dochodzi jednak już w czasie wylizywania szczeniąt przez matkę. Szacuje się, że na około 80% czworonogów bytuje ten nużyca u psa jest wyleczalna?Tak. Jednakże, choroba ma tendencje do nawracania. Psy, które przebyły nużycę wymagają szczególnej opieki i nużyca u psa jest zaraźliwa dla ludzi?Pasożyty Demodex Canis preferują innych gospodarzy. Nie mniej jednak, zaleca się zwiększyć higienę i ograniczyć zbliżenia z psem.

nużyca u psa domowe sposoby